Hüznün sebebi nedir?

Mart 22, 2017


Herkese Merhaba!

Her ne kadar klasik olan heyecanlı ve enerjik olduğunu düşündüğüm 'Herkese Merhaba!' ile giriş yapmış olsam da kendimi uzun süredir, yorgun ve tükenmiş hissediyorum. Neden bir anda böylesine melankolikleştiğimi bilmiyorum. Çok severek yaptığım şeylere olan ilgimi kaybettim ve artık hayattan zevk alamamaya başladım. 'Eksik olan şey neydi?' Sürekli olarak zihnimin içerisinde dönüp dolaşan şu sorunun cevabını halen bulabilmiş değilim. Ne yapmalıyım veya ne yapmamalıyım? Hiçbir şeye cevap bulamamak beni çıldırtıyor. Depresyonda olduğumu düşünüyordum, elbette bunu kanıtlamak için internette pek çok test çözdüm ve sonuç aşırı derece depresif tarzı bir şey çıkmıştı. Tam olarak ne yazıyordu ama oldukça depresyondaydım teste göre. Her neyse bende psikologa gittim ve bu konuyu onunla tartıştım. Bana 10 Yıl sonra kendini nerede görüyorsun, Melle'cim dedi ve bende bütün hayallerimi, ideallerimi, planlarımı hepsini sıraladım. Sonuç; depresyonda değilmişim. Neden mi? Çünkü depresyonda olan biri hayata dair bütün umutlarını kaybetmiş ve gelecekte kendini hiçbir yerde göremezmiş. Yani sadece melankolik bir ruh hali içerisindeymişim.

Şu sıralarsa çoğunlukla tek başıma etrafta dolanıyorum, belki bir umut sorunlarıma bir cevap bulabilirim diye. Ancak halen bir şey bulabilmiş değilim. Ders çıkışı arkadaşlarım bir şeyler yapmayı öneriyor ama benim tek istediğim kulaklıklarımı takıp saatlerce bilmediğim sokaklarda yürüyüp kendimi bulmak, ama ne yazık ki dediğim gibi halen kendimi bulabilmiş değilim. Genellikle Taksim'den Galata'ya, Galata'dan Karaköy'e, Karaköy'den ise Eminönü'ne doğru yürüyorum. Yürürken bir yandan müzik dinliyor bir yandan ise insanları inceliyorum. Hayatlarının nasıl olduğunu tahmin etmeye çalışıyorum hatta bazen kendimi öylesine kaptırıyorum ki kendi sorunlarımı unutuyorum. 

melle. rêveur

You Might Also Like

0 yorum

Facebook

Flickr Images

Subscribe